من و بارون

یادمان باشد: وقتی کسی روبه خودمون وابسته کردیم دربرابرش مسولیم... دربرابراشکهاش... شکستن غرورش... لحظه های بیقراری وبی تابیش... ...واگریادمان برود!!!!!!!!! درجای دیگری سرنوشت یادمان خواهدآورد... واین بار ماخود فراموش خواهیم شد... به خودتان بیایید... . . . . . . . . . . . . . . ویادمون باشد: هیچکس روامیدوارنکنیم بعدیکدفعه رهاش کنیم... چون خردمیشه میشکنه وآهسته میمیره... یادمون باشه که: قلبمون روهمیشه لطیف نگه داریم... من و بارون...

ا ازآدم های احساسی بترسی آنها قادراندیک مرتبه ی دیگر گریه نکنند دوستت نداشته باشندقید همه چی را بزنند حتی زندگی من و بارون...

حرف های زیادی بلدنیستم... من تنها چشمان تورا دیده ام وگوشه ای از لبخندت... که حرف هایم رادزدید... ازعشق چیزی نمی دانم... اما دوستت دارم...کودکانه تراز آنچه فکرمیکنی...!!! من و بارون...

سلام ... پنج شنبه یک اسفند تولدمه... بازم اون اولین کسی بود که بهم تبریک گفت... عین همیشه...نمی دونید چقد ناراحتم... ازاینکه امسال تنهام تنهای تنها هیچکسو ندارم... میخوام ازش تشکرکنم که بهم تبریک گفت... میخوام از خدا یه چیزی بخوام...خداجونم میشه منو ببری پیش خودت؟؟؟ آخه دیگه خسته شدم ازاین همه اشک وغصه؟؟؟ کاش روز تولدومرگم یکی می شد کاشششششششش!!!!! یاحداقل میشد یه سال برم عقب وبه روزای خوبی که داشتم برگردم به حرحال میدونم خدامنو به این رویا ها نمی رسونه... من و بارون...